χηρώ

-όω, Α [χήρα]

1. καθιστώ κάτι κενό ή έρημο («ἅλις Πριάμου γαῑ' ἐχήρωσ' Ἑλλάδα», Ευρ.)

2. (με γεν.) στερώ κάποιον από κάτι

3. (με αιτ.) εγκαταλείπω, αφήνω («ἄταρ νέος ἔντροφος ἡελίου χήρωσεν αὐγάς», Αριστοτ.)

4. καθιστώ μια γυναίκα χήρα

5. (αμτβ.) α) είμαι στερημένος από κάτι

β) είμαι χήρος, χηρεύω («ἐχήρωσε γὰρ οὐκ ὀλίγον χρόνον ἄνευ ψόγου, καὶπερ οὖσα νέα», Πλούτ.).